Viktor Frankl – Recenzja książki „Człowiek w poszukiwaniu sensu”

Jak odnaleźć w życiu sens?

Odpowiedzenia na to pytanie podjął się Viktor Frankl, autor bestsellera „Człowiek w poszukiwaniu sensu”. Ta pozycja, w której autor opisuje swoje doświadczenia, związane z przebywaniem w obozach koncentracyjnych, potrafi odmienić myślenie. Zanim jednak przyjrzymy się bliżej treści książki i opowiem o moich odczuciach po przeczytaniu jej, przyjrzyjmy się bliżej sylwetce autora.

Kim był Viktor Frankl?

Viktor Frankl był człowiekiem wyjątkowym. To wiedeński psychiatra, charakteryzujący się niezwykle przenikliwym umysłem, którym z łatwością dostrzegał przyczyny i ukryte motywy ludzkich zachowań. Był jedną z ikon wiedeńskiej nauki, profesorem neurologii i psychiatrii, a także doktorem filozofii. Oprócz książki „Człowiek w poszukiwaniu sensu”, napisał jeszcze 31 innych książek, które przetłumaczono na aż 34 języki, a tytułowa pozycja okazała się bestsellerem, który sprzedał się w milionach egzemplarzy na całym świecie.

Przede wszystkim jednak Viktor Frankl był więźniem niemieckich obozów koncentracyjnych (między innymi obozów w Auschwitz i Dachau), które cudem przeżył. Następnie na podstawie swoich wniosków i posiadanej wiedzy, opracował metodę psychoterapii, znaną dziś na całym świecie jako logoterapia – określana czasem jako trzecia szkoła wiedeńska (pierwsza to psychoanaliza Zygmunta Freuda, druga to terapia adlerowska Alfreda Adlera).

Na czym zaś polega metoda opracowana przez Frankla? Otóż jak możemy się domyślić, jej głównym założeniem jest poszukiwanie własnego, unikalnego sensu życia.

Brzmi ciekawie? Zatem zapraszam do recenzji książki.

Praktyczność: 10/10

Książka „Człowiek w poszukiwaniu sensu” podzielona jest na dwie części.

Pierwsza opowiada o przeżyciach autora, związanych z przebywaniem w obozach zagłady. Frankl opowiada tutaj nie tylko o swoich przeżyciach (które szczerze powiedziawszy, momentami zmroziły mi krew w żyłach), ale także odnosi się jako lekarz psychiatra do interpretacji pewnych zachowań, które przejawiali więźniowie oraz strażnicy obozów.

Druga część to już opis logoterapii, czyli metody psychoterapii, opracowanej przez Viktora Frankla. Tutaj nie porusza on już w ogóle swoich doświadczeń z życia obozowego, a jedynie odnosi się do przykładów stosowania logoterapii oraz opisu niektórych pojęć tego nurtu.

Należy pamiętać, że celem autora książki było odpowiedzieć na pytanie „W jaki sposób człowiek może odnaleźć sens życia?” i uważam, że dwuczęściowy podział spełnił to zadanie celująco. Część pierwsza pokazuje nam trudności, z którymi musieli mierzyć się więźniowie każdego dnia i przede wszystkim, pokazuje nam, jak sobie z nimi radzili. Obozy koncentracyjne są moim zdaniem bardzo dobrym kontekstem, ponieważ trudno wyobrazić sobie większe piekło, jakie może spotkać człowieka. Druga część natomiast, jest pewnego rodzaju uzupełnieniem części pierwszej, która już w sposób teoretyczny opowiada o założeniach logoterapii.

Niemniej, uważam, że autor spełnił swoje zadanie i odpowiedział na pytanie, jak odnaleźć sens życia, dlatego tutaj przyznaję maksymalną liczbę punktów.

Innowacyjność: 10/10

Byłoby haniebne z mojej strony, gdybym napisał, że twórca zupełnie nowej metody psychoterapii nie wykazał się innowacyjnością. Opracowanie przez Frankla własnego nurtu terapii, którego założenia sumiennie opracowywał, a następnie dokładał kolejne cegiełki do jego ostatecznego obrazu, to osiągnięcie bardzo wyjątkowe.

W szczególności samo założenie leczenia człowieka za pomocą poszukiwania sensu życia wydaje się niezwykle oryginalną i ciekawą metodą, a do tego – według Viktora Frankla – bardzo skuteczną, co opisuje również na konkretnych przykładach. Dlatego tutaj również przyznaję maksymalną ilość punktów.

Inspiracja: 10/10

Przyznanie innej ilości punktów, niż 10, w tej kategorii, było nie do pomyślenia. Książka pokazuje, jakie piekło jest w stanie przejść człowiek, kiedy tylko wie, po co żyje. Czy da się w ogóle napisać bardziej inspirującą do życia książkę? Odpowiedź na to pytanie pozostawię czytelnikowi 😉

Forma: 8/10

Książka „Człowiek w poszukiwaniu sensu” napisana jest w niezwykle ciekawy sposób, gdzie autor prostym językiem opisuje swoje doświadczenia. Opisywane przez niego historie poruszają i dają do myślenia. Książka wydana jest w bardzo prostej strukturze i czyta się ją po prostu przyjemnie. Jednak mam jedno zastrzeżenie.

Odnoszę wrażenie, że w niektórych momentach pisania Viktor Frankl po prostu zapomniał, że jest lekarzem i posługiwał się terminami psychologicznymi i psychiatrycznymi, których nie wyjaśnił. O ile ja wiem, czym jest na przykład mechanizm regresji albo reakcja upozorowana, to nie ukrywajmy, że zdecydowana większość czytelników po prostu tego nie wie. Myślę, że autor mógł, chociaż w odnośniku na dole strony wyjaśnić, co ma na myśli, aby czytelnik wiedział, o czym w ogóle czyta. Stąd decyzja o odjęciu dwóch punktów za formę, jednak pomimo tego książka otrzymuje wysoki wynik.

Dla kogo jest ta książka?

Myślę, że nie zaskoczę Was twierdzeniem, że książka okaże się prawdopodobnie doskonałą lekturą dla kogoś, kto poszukuje w życiu sensu i nadrzędnego celu swoich działań. Uważam, że może być ona doskonałym wsparciem dla osób, które odczuwają w życiu pustkę, a nawet zmagają się z depresją.

Ponadto uważam, że książkę warto przeczytać nie tylko, kiedy szukamy w życiu sensu. Obozowe doświadczenia opisane przez Frankla potrafią sprawić, że docenimy życie, które wiedziemy i świat, w którym żyjemy. Myślę, że warto ją przeczytać z tego względu, że jest ona po prostu wartościowa i każdy, niezależnie od celu, w jakim ją czyta, znajdzie w niej coś dla siebie.

Najważniejsze lekcje z książki

Oto kilka najważniejszych lekcji, które wyniosłem po lekturze książki „Człowiek w poszukiwaniu sensu”:

1. Życie ludzkie jest największą wartością samo w sobie. Kiedy ono się zakończy, nic nie będzie miało znaczenia. Dlatego, dopóki żyjemy, możemy nadać swojemu życiu sens i podążać za jego realizacją. To z kolei pomoże nam przechodzić przez największe życiowe kryzysy.
2. Znalezienie sensu we własnym cierpieniu, pozwala sobie z nim poradzić. Viktor Frankl opowiada o kilku sytuacjach, w których człowiek więziony w obozie, upodlony, pozbawiony człowieczeństwa i resztek godności, był w stanie znieść to wszystko, jeśli tylko potrafił dostrzec sens własnego cierpienia.
3. W najbardziej krytycznych momentach naszego życia tylko wzięcie za siebie odpowiedzialności, pozwoli nam sobie z tymi kryzysami poradzić. Kiedy tracimy grunt pod nogami i los zsyła na nas sytuacje, które potrafią złamać nawet najsilniejszych z nas, tylko wzięcie za siebie odpowiedzialności – czyli umiejscowienie kontroli w sobie – pozwala nam sobie z nimi poradzić. Nie mamy wpływu na to, co nas spotyka, ale zawsze mamy wpływ na to, jaką przyjmiemy postawę wobec poszczególnych sytuacji.

Ogólna ocena książki: 9,5/10

Ogólna ocena książki to 9,5, co jest bardzo wysokim wynikiem i oznacza, że książkę zdecydowanie warto przeczytać.

Niezwykle inspirująca postać autora Viktora Frankla, który przeżył bestialskie obozy koncentracyjne, pomaga nam za pomocą opisu jego doświadczeń i podstaw utworzonej metody – logoterapii – odnaleźć w życiu sens i przewartościować swoje życie. Jest to książka, którą mogę polecić każdemu, komu zależy na ugruntowaniu się we własnych wartościach lub odnalezieniu w sobie nowych.

Na koniec zostawiam Was z cytatem, pochodzącym z książki „Człowiek w poszukiwaniu sensu”, który jest również moim ulubionym cytatem Viktora Frankla. Niech będzie ostatecznym powodem, dla którego warto sięgnąć po tę wyjątkową pozycję.

Człowiekowi można odebrać wszystko z wyjątkiem jednego – ostatniej z ludzkich swobód: swobody wyboru swojego postępowania w konkretnych okolicznościach, swobody wyboru własnej drogi.